Punktem wyjścia był budynek widmo – rozpoczęta w drugiej połowie lat osiemdziesiątych budowa osiedlowego domu handlowego „10 000”. Doprowadzona do stanu surowego konstrukcja, w której w 1997 roku tylko częściowo uzupełniono stolarkę, przez prawie dwadzieścia lat straszyła mieszkańców okolicznych blokowisk. Powstawanie w sąsiedztwie licznych nowych osiedli coraz bardziej pogłębiało deficyt funkcji usługowych na tym obszarze. Naszym zadaniem była adaptacja zastanej konstrukcji do współczesnych potrzeb handlu. Istniejąca bryła oraz ograniczony budżet lokalnego centrum handlowego pozostawiły niewielki margines swobody. Projekt ograniczył się zatem do współczesnego „opakowania” budynku, wpisania układu funkcjonalnego w modularną siatkę prefabrykowanej konstrukcji i zagospodarowania działki. Staraliśmy się stworzyć nową jakość budowli, respektując jej pierwotny układ i z założenia nie poddając go ocenie. Horyzontalna bryła została podkreślona okalającymi budynek aluminiowymi profilami i zewnętrznymi zadaszeniami biegnącymi wzdłuż witryn. Pozwoliło to powiązać istniejące, różniące się charakterem elewacje oraz wyznaczyć ramy dla szyldów reklamowych, które często – zwłaszcza po zakończeniu procesu inwestycyjnego – wymykają się spod kontroli architekta. Konstrukcja świetlika dachowego, która w nowym projekcie straciła funkcję użytkową, została obudowana blachą perforowaną, dzięki czemu zachowano widoczność jej rysunku i uzyskano dominantę przestrzenną. Stonowana kolorystyka budynku stanowi tło dla jaskrawych barw dominujących w pomieszczeniach handlowych, a jego prostota formalna jest kontynuacją ortogonalnego układu. Jedyną ekstrawagancją jest iluminacja elewacji w formie szachownicowo ułożonych świetlówek, sygnalizująca po zapadnięciu zmroku usługową funkcję obiektu.