Podstawowym założeniem projektowym dotyczącym Starego Rynku w obszarze opracowania było maksymalne uwolnienie płyty placu z ruchu samochodowego. W zagospodarowaniu płyty główną rolę odgrywa pawilon wraz z zadaszeniem, stanowiący funkcjonalne uzupełnienie południowej pierzei w sytuacji, gdy oryginalna pierzeja jest odcięta obecnie ulicą Mirowską i w sposób ograniczony wpływa na funkcjonowanie przestrzeni Rynku. Zadaszenie pełni kilka funkcji. Po pierwsze, wyznacza przestrzeń dla ekspozycji rzeźb, organizacji mniejszych imprez. Po drugie ustala lokalizację pawilonu (wejścia do wielofunkcyjnego budynku usługowego) pełniącego rolę zaplecza dla użytkowników Starego Rynku – łączącego funkcję zaplecza sanitarnego, letniej kawiarni, punktu informacji turystycznej oraz, co bardzo istotne, miejsce zejścia do części podziemnej mieszczącej w pozostałościach zabytkowego ratusza ekspozycję reliktów archeologicznych (względnie inne wystawy czasowe). Przewiduje się poddanie renowacji reliktów podziemi ratusza z uwzględnieniem wyeksponowania naturalnej struktury ścian i sklepień. Dodatkowe miejsce dla ekspozycji zaprponowano w ścianach szklanej obudowy pawilonu. W skali całego placu zadaszenie nad pawilonem zapewnia bazę dla organizacji imprez plenerowych. Forma zadaszenia odwołuje się zarówno do łukowych sklepień podziemi ratusza, jak i naturalnych form skalnych charakterystycznych dla Jury Krakowsko – Częstochowskiej.
